Wydawnictwo SŁOWNE
Jestem ostatnio bardzo wybredna w tytuły obyczajowe, którym za tło służy historia, szczególnie II wojny światowej. Ile życiorysów uratowanych z wojennej pożogi, tyle opowieści i wątków do opowiedzenia. Jednym z nich jest historia Anny i Franciszka Polakowskich (oczywiście to postacie fikcyjne), których poznajemy w sielskich okolicznościach przyrody. Kiedy jednak wojenna zawierucha rozpęta się na dobre, Franciszek, oficer Wojska Polskiego, zostaje powołany do służby, a Anna przejmuje obowiązki męża w domu, opiekując się dziećmi, gospodarstwem, wszystkim. Sowieci mają jednak swój porządek świata, kto zna ten wątek, ten doskonale wie, jak ów porządek wyglądał. Zarówno Anna z dziećmi, jak i rodzina Czerników czy Białych, którzy także tworzą grono wyrazistych bohaterów, zostają wywiezieni na Sybir. Surowe, brutalne, wręcz nieludzkie warunki transportu w bydlęcych wagonach, trudy próby życia na obcej ziemi, to tylko część dramatu, w jakim przyszło im się odnaleźć. To nie będzie dobry czas. Życia trzeba nauczyć się na nowo. Od początku, jak ten tytułowy nagły świt, nagłe, wstrząsające przebudzenie. Polakowska z dziećmi i szwagrostwem przeżywają niejedną tragedię.
Ta opowieść wpada do świadomości czytelnika, buduje szereg nieokreślonych refleksji, wewnętrznego buntu, który w nas współczesnych, budzi wiele sprzecznych emocji. Dla mnie Anna Polakowska to symbol siły i determinacji, walki o siebie, najbliższych. Jesteśmy światkami nie tylko brutalizmu wojny, ale też rodzących się uczuć, silnych afektów. Bardzo Wam polecam! Z niecierpliwością będę wypatrywała kolejnych części.
Śliczna recenzja. Powieść w marzeniach.
OdpowiedzUsuń