Świat Książki
„Jak śmierć zagląda w oczy, to człowiek ze strachu głupieje”.
Znam już pióro autorki, to nie jest moje pierwsze spotkanie z jej twórczością i po raz kolejny jestem pełna podziwu dla wnikliwości i kunsztu autorki, która udowadnia, że opowieści oparte na faktach autentycznych są po prostu tym gatunkiem, w którym twórczo czuje się doskonale. Widać też ogrom pracy reportażowej – zgromadzenia informacji, na podstawie których wysnuła tę niezwykle refleksyjną i emocjonalną historię.
Nie jest odkryciem, że za pomoc zbiegłym z obozu, w czasie drugiej wojny światowej, groziła śmierć. Ale autorka nie skupiła się tylko na samej postawie rodziny Kuligów, znakomicie nakreśliła także kontrastową postawę psychologiczną Jana Nowaczka, uciekiniera z obozu Auschwitz. Zaledwie osiem kilometrów od obozu, w maleńkiej wsi, mieszkają Kuligowie – Franciszka i Wawrzyniec, do których dociera Jan Nowaczek. Kuligowie pomagają zbiegowi, jednak w przypływie strachu i emocji, nie zdają sobie sprawy, jak srogą karę poniosą za tę pomoc. Nowaczek zdradza Kuligów esesmanom, wskazując na winowajczynię Franciszkę, która, w owym czasie, była w dziewiątym miesiącu ciąży. Tak kobieta trafia do obozu. Wawrzyniec poszukiwany przez esesmanów wie, że tylko dając się schwytać, uratuje żonę. Historia chwytająca za serce, bo między wersami zadaje nam ważne i trudne pytania, ale też temat do szerszej dyskusji. Na ile człowiek jest lojalny wobec osoby, którą kocha i czy jest w stanie poświęcić się dla niej?
Historię Franciszki i Wawrzyńca dopełniają wywiady – autentyczne historie – spowiedzi tych, którzy przeżyli i byli świadkami fałszywej postawy Nowaczka, jak się zresztą okazuje, któremu pomogły także inne rodziny, osoby, i których także wydał.
Przyznaję, że wiele emocji i refleksji kłębi się w myślach o postawie obu, tak naprawdę, bohaterów tej opowieści, bo to postawy pełne kontrastów i skrajności. Wawrzyniec, by ratować żonę i nienarodzone dziecko daje się w szpony oprawcy, a Nowaczek, by chronić swój egoizm wydaje wszystkich na pewną śmierć.
Potworności i dramatu wojny nie da się wymazać. Ludzie gotowi byli zarówno na poświęcenia, heroizm, jak i skrajności wychodzące ponad normy moralności. Autorka pokazuje to w pełnej krasie, zarówno w warstwie fabularnej, jak i reportażowej. Przejmujące są te opowieści, ale czyta się je z nieukrywaną przyjemnością, bo język ich narracji płynnie przebiega przez naszą świadomość. Ta książka zostanie z Wami na bardzo długo. Polecam, bardzo!
https://gdziekupic.to/buybox.html?id=17152&oid=184222765
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz